Muzeum zostało utworzone w 1971 r. na terenie byłego stalagu VIIIC oraz Luftwaffe 3 Sagan (obóz jeniecki dla zatrzymanych lotników sił alianckich). Byli to obywatele USA, Nowej Zelandii, Południowej Afryki, Norwegi, Australii, Kanady czy Wielkiej Brytanii.

Jak w każdym obozie, tak i w tym zaplanowano ucieczkę. Przygotowywał ją m.in. Roger Bushell. Opracowano mapy, przygotowano ubrania i fałszywe dokumenty. No i oczywiście kopano 3 tunele, którym nadano nazwy „Tom”, „Dick” i „Harry”. Pierwszy z nich został odkryty podczas rewizji, drugi po rozbudowie dodatkowego sektora nadal znajdował się na terenie obozu. Przez tunel „Harry” na wolność wydostało się 76 jeńców różnej narodowości, ale tak naprawdę ucieczka powiodła się tylko trzem lotnikom. Pozostali żołnierze zostali schwytani.

Ciekawostka – przy kopaniu tunelu jeńcy posłużyli się skrzynią gimnastyczną (akcja „Drewniany koń”).

W 1963 r. powstał film „Wielka ucieczka” opisujący to wydarzenie.

Po zwiedzeniu muzeum i miejsc pamięci znowu uświadomiłam sobie, że człowiek uczy się całe życie i jeszcze mało wie. Codziennie dowiadujemy się czegoś nowego, a ile trzeba jeszcze doczytać…